ANADOLU

Beşikler verilmiş Nuh'a

Salıncakalr,harmanlar,

Havva Ana'ndünkü çocuk sayılır,

Anadolu'yum ben,

Tanıyor musun?

Utanırım,

Utanırım fukarılıktan,

Ele,günekarşı çıplak...

Üşür fidelerim,

Harmanım kesat.

Kardeşliğin,çalışmanın,

Bereberliğin,

Atom güllerin katmer açtığı,

Şairlerin,bilginlerin dünyalarında,

Kalmışım bir başıma,

Bir başıma ve uzak.

Biliyor musun?

Binlerce yıl sağılmışım,

Korkunç atlılarıyla parçalamışlar

Nazlı,seher-sabah uykularımı

Hükümdarlar,saldırganlar,haydutlar

Haraç salmışlar üstüme,

Ne İskender takmışım ne Şah ne Sultan

Göçüp gitmişler gölgesiz!

Selam etmişim dostuma,

Ve dayatmışım,

Görüyor musun?

Nasıl severdim bir bilsen.

Köroğlu'yu,

Karayılanı,

Meçhul Askeri...

Sonra Pır Sultanı ve Bedrettini.

Sonra kalem yazmaz,

Bir nice sevda...

Bir bilsen,

Onlar beni nasıl severdi.

Bir bilsen Urfa'da kurşun atanı,

Minareden,barikattan,

Selvi dalından,

Ölüme nasıl gülerdi.

Bilmeni mutlak isterim,

Duyuyor musun?