28 Temmuz 2011 Perşembe

KÜÇÜK BİR MASAL

Evvel zaman içinde sizin bildiğiniz gibi kalbur saman içinde.Aydede'nin küçüklüğünde,Güneş abla varmış.Çobanla çoooook yakın arkadaşmış.
NOT:Çoban değdiysem yıldız.Yani ben yıldızların adını sedace yazacağım.
Bizim ay da bunu kıskanırmış.Çünkü Güneş Hanıma aşıkmış.Bir gün ay, güneşe:
-Güneş,aşkım!Ben,ben diye kekeledikten sonra ben sana aşığım demiş.
Aslını sorarsanız güneş ayı seviyormuş ama ay kadar değil.Güneş aya:
-Sevgili ay,ben de seni severim,ama sana senin bana duyduğun aşkı duyamam çünkü ben çobana aşığım demiş.
Bunu duyan ayın başına dünya yıkılmış.ay dünyaya:
-Neden beni başıma düştün! diye bağırıp durmuş
Dünya çok özür dilemiş.Ama ay hala bağırmaya devam etmiş.Ve ay yapacağını yapmış ve dünyanın arkasına geçip bir insanı almış.Evet bu bir dedeymiş.Ay bağırmaya başlamış.:
-Ay dedeyi yakaladım!Ay dede!Ay dede!diye
Bunu duyan güneş aya sinirlenmiş ve ayın bütün ışıklarını almış ve demiş ki:
-Bundan sonra ben sana ışık vereceğim sen ise insanlara yansıtacaksın demiş.Çobanı sevdiği için onu gecenin göstericisi seçmiş ve artık onu gece ilk çıkan yıldız yapmış.
SONUÇ:Ay artık güneşten aldığı ışığı bize yansıtır ve biz ona AYDEDE deriz.Çoban yıldızı da geceleri ilk çıkan yıldızdır.Ayrıca Ay hep Dünya'nın arkasındadır.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder